Op dit moment is er onvoldoende ruimte op het elektriciteitsnet om iedereen van elektriciteit te voorzien die hierom verzoekt. De komende jaren moet het net daarom op verschillende plaatsen in het land worden uitgebreid. Totdat deze omvangrijke en tijdrovende operatie is voltooid, moet de beschikbare elektriciteit anders worden verdeeld. Hiervoor is congestiemanagement ontwikkeld.
Bij congestiemanagement vraagt de netbeheerder bestaande afnemers om – tegen vergoeding – flexibel vermogen beschikbaar te stellen. Op 18 april 2024 heeft de Autoriteit Consument en Markt (ACM) een nieuw maatregelenpakket gepubliceerd om de mogelijkheden voor congestiemanagement uit te breiden. Dit gebeurde met het Codebesluit Herziening Regels Congestiemanagement (18 april 2024) en het Codebesluit Verplicht Aanbieden van Congestiemanagement (26 augustus 2024).
In dit blog bespreken we kort de meest opvallende elementen uit beide besluiten.
Verplicht Aanbieden van Congestiemanagementdiensten
In dit codebesluit legt de ACM vast dat aangeslotenen met een gecontracteerd transportvermogen van 1 tot 60 MW, binnen een congestiegebied, verplicht kunnen worden door de netbeheerder om bij te dragen aan het oplossen van fysieke congestie. Dit kan door middel van een redispatch-bieding of een capaciteitsbeperkingscontract.
Redispatch houdt in dat de netbeheerder een afnemer vraagt om de hoeveelheid elektriciteit die wordt ingevoed of afgenomen op het net, gedurende een bepaalde periode te verhogen of te verlagen. De verplichting gaat gepaard met een bieding vanuit de aangeslotene, waarvoor de netbeheerder een vergoeding biedt (marktgebaseerde redispatch).
Bij een capaciteitsbeperkingscontract stemt de afnemer ermee in om – tegen vergoeding – af te zien van een deel van het gecontracteerde transportvermogen. Beide instrumenten kunnen naast elkaar worden gebruikt, maar dit is niet verplicht.
Wanneer de netbeheerder een afnemer verplicht om deel te nemen aan congestiemanagement, heeft de afnemer drie maanden de tijd om een redispatch- of capaciteitsbeperkingsaanbod te doen. Gebeurt dit niet, dan riskeert de afnemer een boete van EUR 120,- per MW gecontracteerd transportvermogen per dag waarop niet aan de verplichting wordt voldaan. Dit kan dus snel oplopen.
Herziening van Regels Congestiemanagement
Wijziging Definities Regelbaar Vermogen
Ook de bestaande regels voor het toepassen van congestiemanagement zijn aangescherpt. Netbeheerders moeten congestiemanagement toepassen, tenzij de zogeheten 'technische of financiële grens' wordt bereikt. De definitie van 'technische grens' wordt nu uitgebreid. Deze grens is de som van de beschikbare transportcapaciteit van het knelpunt en het in het gebied aanwezige regelbare vermogen. Hoe meer regelbaar vermogen er is, hoe hoger de technische grens, met een maximum van 150% van de transportcapaciteit.
'Regelbaar vermogen' is het vermogen dat op afroep beschikbaar is om het elektriciteitsnet in balans te houden. De ACM introduceert nu twee aparte definities: één voor afname-congestiegebieden en één voor invoedings-congestiegebieden. In afnamegebieden verandert er niets; hier wordt nog steeds enkel het vermogen in redispatch- en capaciteitsbeperkingscontracten als regelbaar vermogen beschouwd.
In terugleverings-congestiegebieden moet de netbeheerder, naast het gecontracteerde vermogen, een schatting maken van het regelbare vermogen dat beschikbaar komt als de deelnameplicht wordt ingezet. Deze inschatting bepaalt hoeveel extra ruimte er is tot de technische of financiële grens wordt bereikt. Dit moet zorgen voor meer toegang tot het net, vooral voor nieuwe duurzame energie-opwekkers, totdat de grens van 150% van de transportcapaciteit is bereikt.
Termijn Publicatie Congestierapporten
Tot slot scherpt de ACM de verplichtingen voor het publiceren van congestierapporten aan. Netbeheerders moeten de mogelijkheden voor congestiemanagement onderzoeken en deze vastleggen in een rapport. Voor afname-congestiegebieden moet dit rapport binnen zes maanden na de vooraankondiging worden gepubliceerd, en voor terugleverings-congestiegebieden binnen twaalf maanden. Na het verstrijken van deze termijnen mag de netbeheerder in principe geen transportverzoeken meer weigeren.
Conclusie
Deze wijzigingen geven potentiële afnemers sterkere rechten om toegang tot het net te eisen. Netbeheerders kunnen minder snel transportcapaciteit weigeren. Heeft u vragen naar aanleiding van dit blog? Neem dan contact op met een van onze specialisten.
Op dit moment is er onvoldoende ruimte op het elektriciteitsnet om iedereen van elektriciteit te voorzien die hierom verzoekt. De komende jaren moet het net daarom op verschillende plaatsen in het land worden uitgebreid. Totdat deze omvangrijke en tijdrovende operatie is voltooid, moet de beschikbare elektriciteit anders worden verdeeld. Hiervoor is congestiemanagement ontwikkeld.
Bij congestiemanagement vraagt de netbeheerder bestaande afnemers om – tegen vergoeding – flexibel vermogen beschikbaar te stellen. Op 18 april 2024 heeft de Autoriteit Consument en Markt (ACM) een nieuw maatregelenpakket gepubliceerd om de mogelijkheden voor congestiemanagement uit te breiden. Dit gebeurde met het Codebesluit Herziening Regels Congestiemanagement (18 april 2024) en het Codebesluit Verplicht Aanbieden van Congestiemanagement (26 augustus 2024).
In dit blog bespreken we kort de meest opvallende elementen uit beide besluiten.
Verplicht Aanbieden van Congestiemanagementdiensten
In dit codebesluit legt de ACM vast dat aangeslotenen met een gecontracteerd transportvermogen van 1 tot 60 MW, binnen een congestiegebied, verplicht kunnen worden door de netbeheerder om bij te dragen aan het oplossen van fysieke congestie. Dit kan door middel van een redispatch-bieding of een capaciteitsbeperkingscontract.
Redispatch houdt in dat de netbeheerder een afnemer vraagt om de hoeveelheid elektriciteit die wordt ingevoed of afgenomen op het net, gedurende een bepaalde periode te verhogen of te verlagen. De verplichting gaat gepaard met een bieding vanuit de aangeslotene, waarvoor de netbeheerder een vergoeding biedt (marktgebaseerde redispatch).
Bij een capaciteitsbeperkingscontract stemt de afnemer ermee in om – tegen vergoeding – af te zien van een deel van het gecontracteerde transportvermogen. Beide instrumenten kunnen naast elkaar worden gebruikt, maar dit is niet verplicht.
Wanneer de netbeheerder een afnemer verplicht om deel te nemen aan congestiemanagement, heeft de afnemer drie maanden de tijd om een redispatch- of capaciteitsbeperkingsaanbod te doen. Gebeurt dit niet, dan riskeert de afnemer een boete van EUR 120,- per MW gecontracteerd transportvermogen per dag waarop niet aan de verplichting wordt voldaan. Dit kan dus snel oplopen.
Herziening van Regels Congestiemanagement
Wijziging Definities Regelbaar Vermogen
Ook de bestaande regels voor het toepassen van congestiemanagement zijn aangescherpt. Netbeheerders moeten congestiemanagement toepassen, tenzij de zogeheten 'technische of financiële grens' wordt bereikt. De definitie van 'technische grens' wordt nu uitgebreid. Deze grens is de som van de beschikbare transportcapaciteit van het knelpunt en het in het gebied aanwezige regelbare vermogen. Hoe meer regelbaar vermogen er is, hoe hoger de technische grens, met een maximum van 150% van de transportcapaciteit.
'Regelbaar vermogen' is het vermogen dat op afroep beschikbaar is om het elektriciteitsnet in balans te houden. De ACM introduceert nu twee aparte definities: één voor afname-congestiegebieden en één voor invoedings-congestiegebieden. In afnamegebieden verandert er niets; hier wordt nog steeds enkel het vermogen in redispatch- en capaciteitsbeperkingscontracten als regelbaar vermogen beschouwd.
In terugleverings-congestiegebieden moet de netbeheerder, naast het gecontracteerde vermogen, een schatting maken van het regelbare vermogen dat beschikbaar komt als de deelnameplicht wordt ingezet. Deze inschatting bepaalt hoeveel extra ruimte er is tot de technische of financiële grens wordt bereikt. Dit moet zorgen voor meer toegang tot het net, vooral voor nieuwe duurzame energie-opwekkers, totdat de grens van 150% van de transportcapaciteit is bereikt.
Termijn Publicatie Congestierapporten
Tot slot scherpt de ACM de verplichtingen voor het publiceren van congestierapporten aan. Netbeheerders moeten de mogelijkheden voor congestiemanagement onderzoeken en deze vastleggen in een rapport. Voor afname-congestiegebieden moet dit rapport binnen zes maanden na de vooraankondiging worden gepubliceerd, en voor terugleverings-congestiegebieden binnen twaalf maanden. Na het verstrijken van deze termijnen mag de netbeheerder in principe geen transportverzoeken meer weigeren.
Conclusie
Deze wijzigingen geven potentiële afnemers sterkere rechten om toegang tot het net te eisen. Netbeheerders kunnen minder snel transportcapaciteit weigeren. Heeft u vragen naar aanleiding van dit blog? Neem dan contact op met een van onze specialisten.