Tot voor kort waren handelingen als de uitgifte van cryptoactiva en het aanbieden van cryptoactivadiensten niet of nauwelijks gereguleerd. Dit terwijl wel regels (en vergunningsplichten) bestaan voor deze handelingen als het zou gaan om effecten. Denk hierbij aan regels op het gebied van misleiding, handel met voorwetenschap of marktmanipulatie zoals gelden onder de Europese Verordening Marktmisbruik, of vergunningplichten voor het verrichten van (financiële) diensten met betrekking tot effecten onder MiFID II en onderliggende nationale regelgeving. Dit gaat veranderen met de komst van de Markets in Crypto-Assets Regulation (MiCA-verordening).
MiCA voorziet in gelijke vereisten voor de uitgifte van cryptoactiva en in vereisten voor aanbieders van cryptoactivadiensten op Europees niveau. Vanaf 30 december aanstaande is MiCA volledig van toepassing. Zoals bij Europese verordeningen het geval is, heeft MiCA directe werking en hoeft daarom niet te worden geïmplementeerd in de Nederlandse wetgeving. Om MiCA te kunnen handhaven worden de Wet financieel toezicht en de Wet economische delicten wel gewijzigd. Hiertoe werd op 25 maart jl. het wetsvoorstel Uitvoeringswet verordening cryptoactiva (het Wetsvoorstel) bij de Tweede Kamer ingediend.
In dit eerste deel van ons drieluik geven we een inleiding op MiCA en bespreken we de drie typen cryptoactiva die MiCA onderscheidt. In deel II zal worden ingegaan op de vergunningverlening en voorwaarden voor de bedrijfsuitoefening van aanbieders voor cryptoactivadiensten. Tot slot zullen we in deel III ingaan op de wijzigingen in de Nederlandse wetgeving in verband met MiCA.
Doel MiCA
MiCA heeft, onder andere, als doel te voorzien in (i) een passend niveau van consumenten- en beleggersbescherming en het bevorderen van marktintegriteit; en (ii) financiële stabiliteit.
Reikwijdte MiCA
MiCA is kort gezegd van toepassing op partijen die zich in de EU met de uitgifte, de aanbieding aan het publiek of de toelating tot de handel van cryptoactiva bezighouden of cryptoactivagerelateerde diensten aanbieden. Daarbij heeft MiCA een vangnetfunctie; zij is van toepassing op cryptoactiva die buiten bestaand Europees financieel toezicht vallen. Unieke cryptoactiva die niet uitwisselbaar met andere cryptoactiva zijn vallen ook niet onder de reikwijdte van MiCA, en blijven dus ongereguleerd.
Definities
Om MiCA te begrijpen is het nodig om de betekenis van de volgende begrippen te kennen:
Cryptoactivum
Een “cryptoactivum” is een digitale weergave van een waarde of een recht die elektronisch kan worden overgedragen en opgeslagen, met gebruikmaking van distributed-ledger-technologie of vergelijkbare technologie. MiCA reguleert (en definieert) drie typen cryptoactiva:
- “elektronischgeldtoken” of “e-moneytoken” (EMTs): dit is een type cryptoactivum dat een stabiele waarde tracht te behouden door te verwijzen naar de waarde van een officiële valuta;
- “activa gerelateerde tokens” (ARTs): dit is een type cryptoactivum dat geen EMT is en dat een stabiele waarde tracht te behouden door te verwijzen naar een andere waarde of een ander recht of een combinatie daarvan, met inbegrip van een of meer officiële valuta;
ARTs en EMTs zijn zogenaamde stablecoins.
- andere cryptoactiva dan ARTs en EMTs. Hieronder vallen, bijvoorbeeld, gebruikstokens en Bitcoins.
Een “gebruikstoken” wordt in MiCA gedefinieerd als een type cryptoactivum dat alleen bedoeld is om toegang te verlenen tot een goed dat of een dienst die door de uitgever ervan wordt aangeboden.
ARTs
Titel III van MiCA bevat regels omtrent ARTs en is sinds 30 juni 2024 van toepassing. In hoofdstuk 1 staat de vergunning centraal die nodig is om ARTs aan te bieden aan het publiek en om te verzoeken om de toelating daarvan tot de handel. Er zijn uitzonderingen op de vergunningplicht. Zo is een kredietinstelling die voldoet aan bepaalde in MiCA omschreven vereisten uitgezonderd van de vergunningplicht.
Vergunning
Diegenen die niet uitgezonderd zijn moeten een vergunningsaanvraag indienen bij DNB (Zie Artikel I B van het Uitvoeringsbesluit). Hierbij dient een cryptoactivawitboek (white paper) opgesteld c.q. verstrekt te worden. Dit white paper moet, onder andere, informatie bevatten omtrent de (i) uitgever; (ii) ART; (iii) aan de ART verbonden rechten en plichten; en (iv) risico’s. Als een uitgever van een ART informatie heeft verschaft die onvolledig, niet correct, onduidelijk of misleidend is, zijn de uitgever en de leden van zijn bestuurs-, leidinggevend of toezichthoudend orgaan jegens een houder van een dergelijke ART aansprakelijk voor elk verlies dat is geleden ten gevolge van die inbreuk.
MiCA bevat regels over de beoordeling respectievelijk de weigering of toekenning van de vergunning voor het aanbieden van ARTs. Een vergunning wordt bijvoorbeeld geweigerd wanneer er objectief en aantoonbaar bewijs is dat het bedrijfsmodel van de aanvragende uitgever een ernstige bedreiging kan vormen voor de marktintegriteit, de financiële stabiliteit en de goede werking van het betalingsverkeer, of de uitgever of de sector blootstellen aan ernstige risico’s van witwassen van geld en terrorismefinanciering. Dit kan eveneens een reden zijn om de vergunning in te trekken.
Verplichtingen uitgevers
Hoofdstuk 2 van Titel III bevat verplichtingen voor uitgevers van ARTs. Zo heeft een uitgever een zorgplicht: hij moet eerlijk, billijk en professioneel handelen in het belang van de houders van ARTs. Een andere verplichting ziet toe op reclame-uitingen. Deze dienen duidelijk als zodanig herkenbaar te zijn. Daarnaast zouden ze een duidelijke en ondubbelzinnige verklaring moeten bevatten dat de houders van de ART op ieder moment recht hebben op terugbetaling door de uitgever tegen nominale waarde.
Financiële stabiliteit
Zoals gezegd is een van de doelstellingen van MiCA om te voorzien in financiële stabiliteit. Dit komt onder andere tot uitdrukking in de vereisten die artikel 35 MiCA aan het eigen vermogen van de uitgevers van ARTs stelt. Een voorbeeld is de activareserve die uitgevers van ARTs op ieder moment moeten aanleggen en aanhouden, hetgeen de bescherming van beleggers ten goede komt. Daarnaast wordt financiële stabiliteit gewaarborgd en wordt de belegger beschermd door vermogensscheiding: de activareserve moet in het belang van de houders van ARTs gescheiden worden van de boedel van de uitgever en van de activareserve van andere ARTs, zodat schuldeisers van de uitgevers zich niet kunnen verhalen op de activareserve. Dit laatste met name in geval van insolventie.
Renteverbod
De wetgever heeft het wenselijk geacht het risico te verminderen dat ARTs voor waardeopslag worden gebruikt. Daarom mogen uitgevers van ARTs en aanbieders van cryptoactivadiensten bij het aanbieden van ARTs verband houdende cryptoactivadiensten geen rente toekennen aan houders van ARTs voor de tijdsduur waarbinnen die houders die ARTs houden.
Terugbetalingsrecht
Houders van ARTs hebben op ieder moment een terugbetalingsrecht ten aanzien van de uitgevers en ten aanzien van de reserveactiva wanneer uitgevers niet in staat zijn om aan hun in hoofdstuk 6 van Titel III (zie hierna) bedoelde verplichtingen te voldoen. Op verzoek van een houder van een ART betaalt een uitgever van een dergelijk token hem terug door hetzij een bedrag in andere geldmiddelen dan elektronisch geld te betalen dat gelijk is aan de marktwaarde van de activa waarnaar de aangehouden ART verwijst, of door de activa te leveren waarnaar de ART verwijst.
Terugbetalingsplan
Hoofdstuk 6 van Titel III verplicht de uitgever om over een procedure te beschikken voor een gecontroleerde afwikkeling van zijn activiteiten. Dit plan moet worden uitgevoerd wanneer de DNB (Zie Artikel I B van het Uitvoeringsbesluit) besluit dat de uitgever niet in staat of waarschijnlijk niet in staat is zijn verplichtingen na te komen, ook in geval van insolventie of, afwikkeling of in geval van intrekking van de vergunning van de uitgever.
Uit het terugbetalingsplan moet blijken dat de uitgever van de ART in staat is om de uitstaande uitgegeven ARTs terug te betalen zonder buitensporige economische schade te berokkenen aan de houders ervan of aan de stabiliteit van de markten van de reserveactiva. Het terugbetalingsplan dient contractuele regelingen, procedures en systemen te bevatten, met inbegrip van de aanwijzing van een tijdelijk bewindvoerder, om de billijke behandeling van alle houders van ARTs te waarborgen en om ervoor te zorgen dat de houders van ARTs tijdig worden betaald met de opbrengsten uit de verkoop van de resterende reserveactiva. Het terugbetalingsplan moet zorgen voor de continuïteit van activiteiten die noodzakelijk zijn voor de gecontroleerde terugbetaling en die worden uitgevoerd door uitgevers of derde entiteiten.
EMTs
Titel IV van MiCA betreft de EMTs en is eveneens sinds 30 juni 2024 van toepassing. Hoofdstuk 1 bevat alle door uitgevers van EMTs te vervullen voorwaarden.
Een persoon die binnen de EU een EMT aan het publiek aanbiedt of verzoekt om toelating tot de handel van EMTs wordt geacht de uitgever te zijn. EMTs worden beschouwd als elektronisch geld. Daarom dient een uitgever over een vergunning (als kredietinstelling of instelling voor elektronisch geld) te beschikken. Verder moet de uitgever de DNB (Zie Artikel I B van het Uitvoeringsbesluit) in kennis hebben gesteld van het white paper en dat white paper hebben gepubliceerd.
Op grond van dezelfde redenatie als bij ARTs geldt bij EMTs een verbod op het toekennen van rente.
MiCA stelt aan de inhoud en vorm van het verplichte white paper voor EMTs eisen die vergelijkbaar zijn met het white paper voor ARTs. Ook in het geval van EMTs geldt dat als een uitgever van een EMT informatie heeft verschaft die onvolledig, niet correct, onduidelijk of misleidend is, de uitgever en de leden van zijn bestuurs-, leidinggevend of toezichthoudend orgaan jegens een houder van een dergelijke EMT aansprakelijk zijn voor elk verlies dat is geleden ten gevolge van die inbreuk.
Hoofdstuk 1 van Titel IV bevat verder regels waaraan reclame-uitingen met betrekking tot een aanbieding aan het publiek van een EMT of met betrekking tot de toelating tot de handel van een dergelijke EMT moeten voldoen. Zo dienen de reclame-uitingen duidelijk als zodanig herkenbaar te zijn en dient de informatie in de reclame-uitingen te stroken met de informatie in het white paper. Verder dienen reclame-uitingen een duidelijke en ondubbelzinnige verklaring te bevatten dat de houders van de EMT op ieder moment recht hebben op terugbetaling door de uitgever tegen nominale waarde.
In het kader van consumenten- en beleggersbescherming vereist MiCA dat de geldmiddelen die uitgevers van EMTs in ruil voor de EMTs ontvangen worden veiliggesteld overeenkomstig artikel 7, lid 1, van Richtlijn 2009/110/EG. Daarbij dient ten minste 30% van de ontvangen geldmiddelen op afzonderlijke rekeningen bij kredietinstellingen te worden gestort. Daarnaast moeten de resterende ontvangen geldmiddelen worden belegd in veilige activa met een lage risicograad die overeenkomstig artikel 38 lid 1 MiCA kunnen worden aangemerkt als zeer liquide financiële instrumenten met minimaal markt-, krediet- en concentratierisico. Deze veilige activa dienen te luiden in dezelfde officiële valuta luiden die waarnaar de EMT verwijst.
Hoofdstuk 6 van Titel III (Herstel- en terugbetalingsplannen) is, op twee uitzonderingen na, van overeenkomstige toepassing op EMTs.
Andere cryptoactiva dan ARTs en EMTs
Titel II van MiCA heeft als onderwerp de aanbieding aan het publiek en de toelating tot de handel op een handelsplatform van andere cryptoactiva dan ARTs en EMTs. Vanaf 30 december 2024 is Titel II van toepassing. Er geldt geen vergunningplicht voor de desbetreffende rechtspersoon maar er dient in het kader van een aanbieding en de toelating tot de handel wel een white paper te worden opgesteld. Artikel 6, 8 en 9 MiCA bepalen vervolgens waaraan dit white paper dient te voldoen, op welke wijze de AFM (Zie Artikel I B van het Uitvoeringsbesluit) ervan in kennis moet worden gesteld en hoe het moet worden gepubliceerd. Daarnaast moet de rechtspersoon zich houden aan de regels omtrent reclame-uitingen.
MiCA legt verplichtingen op aan aanbieders en personen die verzoeken om toelating tot de handel van andere cryptoactiva dan ARTs en EMTs, waaronder een zorgplicht tegenover de houders en aspirant-houders van de cryptoactiva.
Uitzonderingen
In een aantal gevallen hoeft aan deze vereisten niet te worden voldaan. Ditis bijvoorbeeld het geval bij een aanbieding aan minder dan 150 natuurlijke of rechtspersonen per lidstaat als dergelijke personen voor eigen rekening handelen. In sommige gevallen is Titel II in zijn geheel niet van toepassing is, bijvoorbeeld, als het cryptoactivum kosteloos wordt aangeboden.
Aansprakelijkheid
Net als bij ARTs en EMTs is er een aansprakelijkheidsregime.
Conclusie en vooruitblik
Tot zover deze beschrijving van de belangrijkste regels die MiCA oplegt bij de aanbieding aan het publiek en een verzoek om de toelating daarvan tot de handel van ARTs, EMTs en andere cryptoactiva dan ARTs en EMTs. Deel II van ons drieluik over MiCA zal snel volgen. In dit deel informeren wij u graag over de vergunningverlening en voorwaarden voor de bedrijfsuitoefening van aanbieders voor cryptoactivadiensten.
Tot voor kort waren handelingen als de uitgifte van cryptoactiva en het aanbieden van cryptoactivadiensten niet of nauwelijks gereguleerd. Dit terwijl wel regels (en vergunningsplichten) bestaan voor deze handelingen als het zou gaan om effecten. Denk hierbij aan regels op het gebied van misleiding, handel met voorwetenschap of marktmanipulatie zoals gelden onder de Europese Verordening Marktmisbruik, of vergunningplichten voor het verrichten van (financiële) diensten met betrekking tot effecten onder MiFID II en onderliggende nationale regelgeving. Dit gaat veranderen met de komst van de Markets in Crypto-Assets Regulation (MiCA-verordening).
MiCA voorziet in gelijke vereisten voor de uitgifte van cryptoactiva en in vereisten voor aanbieders van cryptoactivadiensten op Europees niveau. Vanaf 30 december aanstaande is MiCA volledig van toepassing. Zoals bij Europese verordeningen het geval is, heeft MiCA directe werking en hoeft daarom niet te worden geïmplementeerd in de Nederlandse wetgeving. Om MiCA te kunnen handhaven worden de Wet financieel toezicht en de Wet economische delicten wel gewijzigd. Hiertoe werd op 25 maart jl. het wetsvoorstel Uitvoeringswet verordening cryptoactiva (het Wetsvoorstel) bij de Tweede Kamer ingediend.
In dit eerste deel van ons drieluik geven we een inleiding op MiCA en bespreken we de drie typen cryptoactiva die MiCA onderscheidt. In deel II zal worden ingegaan op de vergunningverlening en voorwaarden voor de bedrijfsuitoefening van aanbieders voor cryptoactivadiensten. Tot slot zullen we in deel III ingaan op de wijzigingen in de Nederlandse wetgeving in verband met MiCA.
Doel MiCA
MiCA heeft, onder andere, als doel te voorzien in (i) een passend niveau van consumenten- en beleggersbescherming en het bevorderen van marktintegriteit; en (ii) financiële stabiliteit.
Reikwijdte MiCA
MiCA is kort gezegd van toepassing op partijen die zich in de EU met de uitgifte, de aanbieding aan het publiek of de toelating tot de handel van cryptoactiva bezighouden of cryptoactivagerelateerde diensten aanbieden. Daarbij heeft MiCA een vangnetfunctie; zij is van toepassing op cryptoactiva die buiten bestaand Europees financieel toezicht vallen. Unieke cryptoactiva die niet uitwisselbaar met andere cryptoactiva zijn vallen ook niet onder de reikwijdte van MiCA, en blijven dus ongereguleerd.
Definities
Om MiCA te begrijpen is het nodig om de betekenis van de volgende begrippen te kennen:
Cryptoactivum
Een “cryptoactivum” is een digitale weergave van een waarde of een recht die elektronisch kan worden overgedragen en opgeslagen, met gebruikmaking van distributed-ledger-technologie of vergelijkbare technologie. MiCA reguleert (en definieert) drie typen cryptoactiva:
- “elektronischgeldtoken” of “e-moneytoken” (EMTs): dit is een type cryptoactivum dat een stabiele waarde tracht te behouden door te verwijzen naar de waarde van een officiële valuta;
- “activa gerelateerde tokens” (ARTs): dit is een type cryptoactivum dat geen EMT is en dat een stabiele waarde tracht te behouden door te verwijzen naar een andere waarde of een ander recht of een combinatie daarvan, met inbegrip van een of meer officiële valuta;
ARTs en EMTs zijn zogenaamde stablecoins.
- andere cryptoactiva dan ARTs en EMTs. Hieronder vallen, bijvoorbeeld, gebruikstokens en Bitcoins.
Een “gebruikstoken” wordt in MiCA gedefinieerd als een type cryptoactivum dat alleen bedoeld is om toegang te verlenen tot een goed dat of een dienst die door de uitgever ervan wordt aangeboden.
ARTs
Titel III van MiCA bevat regels omtrent ARTs en is sinds 30 juni 2024 van toepassing. In hoofdstuk 1 staat de vergunning centraal die nodig is om ARTs aan te bieden aan het publiek en om te verzoeken om de toelating daarvan tot de handel. Er zijn uitzonderingen op de vergunningplicht. Zo is een kredietinstelling die voldoet aan bepaalde in MiCA omschreven vereisten uitgezonderd van de vergunningplicht.
Vergunning
Diegenen die niet uitgezonderd zijn moeten een vergunningsaanvraag indienen bij DNB (Zie Artikel I B van het Uitvoeringsbesluit). Hierbij dient een cryptoactivawitboek (white paper) opgesteld c.q. verstrekt te worden. Dit white paper moet, onder andere, informatie bevatten omtrent de (i) uitgever; (ii) ART; (iii) aan de ART verbonden rechten en plichten; en (iv) risico’s. Als een uitgever van een ART informatie heeft verschaft die onvolledig, niet correct, onduidelijk of misleidend is, zijn de uitgever en de leden van zijn bestuurs-, leidinggevend of toezichthoudend orgaan jegens een houder van een dergelijke ART aansprakelijk voor elk verlies dat is geleden ten gevolge van die inbreuk.
MiCA bevat regels over de beoordeling respectievelijk de weigering of toekenning van de vergunning voor het aanbieden van ARTs. Een vergunning wordt bijvoorbeeld geweigerd wanneer er objectief en aantoonbaar bewijs is dat het bedrijfsmodel van de aanvragende uitgever een ernstige bedreiging kan vormen voor de marktintegriteit, de financiële stabiliteit en de goede werking van het betalingsverkeer, of de uitgever of de sector blootstellen aan ernstige risico’s van witwassen van geld en terrorismefinanciering. Dit kan eveneens een reden zijn om de vergunning in te trekken.
Verplichtingen uitgevers
Hoofdstuk 2 van Titel III bevat verplichtingen voor uitgevers van ARTs. Zo heeft een uitgever een zorgplicht: hij moet eerlijk, billijk en professioneel handelen in het belang van de houders van ARTs. Een andere verplichting ziet toe op reclame-uitingen. Deze dienen duidelijk als zodanig herkenbaar te zijn. Daarnaast zouden ze een duidelijke en ondubbelzinnige verklaring moeten bevatten dat de houders van de ART op ieder moment recht hebben op terugbetaling door de uitgever tegen nominale waarde.
Financiële stabiliteit
Zoals gezegd is een van de doelstellingen van MiCA om te voorzien in financiële stabiliteit. Dit komt onder andere tot uitdrukking in de vereisten die artikel 35 MiCA aan het eigen vermogen van de uitgevers van ARTs stelt. Een voorbeeld is de activareserve die uitgevers van ARTs op ieder moment moeten aanleggen en aanhouden, hetgeen de bescherming van beleggers ten goede komt. Daarnaast wordt financiële stabiliteit gewaarborgd en wordt de belegger beschermd door vermogensscheiding: de activareserve moet in het belang van de houders van ARTs gescheiden worden van de boedel van de uitgever en van de activareserve van andere ARTs, zodat schuldeisers van de uitgevers zich niet kunnen verhalen op de activareserve. Dit laatste met name in geval van insolventie.
Renteverbod
De wetgever heeft het wenselijk geacht het risico te verminderen dat ARTs voor waardeopslag worden gebruikt. Daarom mogen uitgevers van ARTs en aanbieders van cryptoactivadiensten bij het aanbieden van ARTs verband houdende cryptoactivadiensten geen rente toekennen aan houders van ARTs voor de tijdsduur waarbinnen die houders die ARTs houden.
Terugbetalingsrecht
Houders van ARTs hebben op ieder moment een terugbetalingsrecht ten aanzien van de uitgevers en ten aanzien van de reserveactiva wanneer uitgevers niet in staat zijn om aan hun in hoofdstuk 6 van Titel III (zie hierna) bedoelde verplichtingen te voldoen. Op verzoek van een houder van een ART betaalt een uitgever van een dergelijk token hem terug door hetzij een bedrag in andere geldmiddelen dan elektronisch geld te betalen dat gelijk is aan de marktwaarde van de activa waarnaar de aangehouden ART verwijst, of door de activa te leveren waarnaar de ART verwijst.
Terugbetalingsplan
Hoofdstuk 6 van Titel III verplicht de uitgever om over een procedure te beschikken voor een gecontroleerde afwikkeling van zijn activiteiten. Dit plan moet worden uitgevoerd wanneer de DNB (Zie Artikel I B van het Uitvoeringsbesluit) besluit dat de uitgever niet in staat of waarschijnlijk niet in staat is zijn verplichtingen na te komen, ook in geval van insolventie of, afwikkeling of in geval van intrekking van de vergunning van de uitgever.
Uit het terugbetalingsplan moet blijken dat de uitgever van de ART in staat is om de uitstaande uitgegeven ARTs terug te betalen zonder buitensporige economische schade te berokkenen aan de houders ervan of aan de stabiliteit van de markten van de reserveactiva. Het terugbetalingsplan dient contractuele regelingen, procedures en systemen te bevatten, met inbegrip van de aanwijzing van een tijdelijk bewindvoerder, om de billijke behandeling van alle houders van ARTs te waarborgen en om ervoor te zorgen dat de houders van ARTs tijdig worden betaald met de opbrengsten uit de verkoop van de resterende reserveactiva. Het terugbetalingsplan moet zorgen voor de continuïteit van activiteiten die noodzakelijk zijn voor de gecontroleerde terugbetaling en die worden uitgevoerd door uitgevers of derde entiteiten.
EMTs
Titel IV van MiCA betreft de EMTs en is eveneens sinds 30 juni 2024 van toepassing. Hoofdstuk 1 bevat alle door uitgevers van EMTs te vervullen voorwaarden.
Een persoon die binnen de EU een EMT aan het publiek aanbiedt of verzoekt om toelating tot de handel van EMTs wordt geacht de uitgever te zijn. EMTs worden beschouwd als elektronisch geld. Daarom dient een uitgever over een vergunning (als kredietinstelling of instelling voor elektronisch geld) te beschikken. Verder moet de uitgever de DNB (Zie Artikel I B van het Uitvoeringsbesluit) in kennis hebben gesteld van het white paper en dat white paper hebben gepubliceerd.
Op grond van dezelfde redenatie als bij ARTs geldt bij EMTs een verbod op het toekennen van rente.
MiCA stelt aan de inhoud en vorm van het verplichte white paper voor EMTs eisen die vergelijkbaar zijn met het white paper voor ARTs. Ook in het geval van EMTs geldt dat als een uitgever van een EMT informatie heeft verschaft die onvolledig, niet correct, onduidelijk of misleidend is, de uitgever en de leden van zijn bestuurs-, leidinggevend of toezichthoudend orgaan jegens een houder van een dergelijke EMT aansprakelijk zijn voor elk verlies dat is geleden ten gevolge van die inbreuk.
Hoofdstuk 1 van Titel IV bevat verder regels waaraan reclame-uitingen met betrekking tot een aanbieding aan het publiek van een EMT of met betrekking tot de toelating tot de handel van een dergelijke EMT moeten voldoen. Zo dienen de reclame-uitingen duidelijk als zodanig herkenbaar te zijn en dient de informatie in de reclame-uitingen te stroken met de informatie in het white paper. Verder dienen reclame-uitingen een duidelijke en ondubbelzinnige verklaring te bevatten dat de houders van de EMT op ieder moment recht hebben op terugbetaling door de uitgever tegen nominale waarde.
In het kader van consumenten- en beleggersbescherming vereist MiCA dat de geldmiddelen die uitgevers van EMTs in ruil voor de EMTs ontvangen worden veiliggesteld overeenkomstig artikel 7, lid 1, van Richtlijn 2009/110/EG. Daarbij dient ten minste 30% van de ontvangen geldmiddelen op afzonderlijke rekeningen bij kredietinstellingen te worden gestort. Daarnaast moeten de resterende ontvangen geldmiddelen worden belegd in veilige activa met een lage risicograad die overeenkomstig artikel 38 lid 1 MiCA kunnen worden aangemerkt als zeer liquide financiële instrumenten met minimaal markt-, krediet- en concentratierisico. Deze veilige activa dienen te luiden in dezelfde officiële valuta luiden die waarnaar de EMT verwijst.
Hoofdstuk 6 van Titel III (Herstel- en terugbetalingsplannen) is, op twee uitzonderingen na, van overeenkomstige toepassing op EMTs.
Andere cryptoactiva dan ARTs en EMTs
Titel II van MiCA heeft als onderwerp de aanbieding aan het publiek en de toelating tot de handel op een handelsplatform van andere cryptoactiva dan ARTs en EMTs. Vanaf 30 december 2024 is Titel II van toepassing. Er geldt geen vergunningplicht voor de desbetreffende rechtspersoon maar er dient in het kader van een aanbieding en de toelating tot de handel wel een white paper te worden opgesteld. Artikel 6, 8 en 9 MiCA bepalen vervolgens waaraan dit white paper dient te voldoen, op welke wijze de AFM (Zie Artikel I B van het Uitvoeringsbesluit) ervan in kennis moet worden gesteld en hoe het moet worden gepubliceerd. Daarnaast moet de rechtspersoon zich houden aan de regels omtrent reclame-uitingen.
MiCA legt verplichtingen op aan aanbieders en personen die verzoeken om toelating tot de handel van andere cryptoactiva dan ARTs en EMTs, waaronder een zorgplicht tegenover de houders en aspirant-houders van de cryptoactiva.
Uitzonderingen
In een aantal gevallen hoeft aan deze vereisten niet te worden voldaan. Ditis bijvoorbeeld het geval bij een aanbieding aan minder dan 150 natuurlijke of rechtspersonen per lidstaat als dergelijke personen voor eigen rekening handelen. In sommige gevallen is Titel II in zijn geheel niet van toepassing is, bijvoorbeeld, als het cryptoactivum kosteloos wordt aangeboden.
Aansprakelijkheid
Net als bij ARTs en EMTs is er een aansprakelijkheidsregime.
Conclusie en vooruitblik
Tot zover deze beschrijving van de belangrijkste regels die MiCA oplegt bij de aanbieding aan het publiek en een verzoek om de toelating daarvan tot de handel van ARTs, EMTs en andere cryptoactiva dan ARTs en EMTs. Deel II van ons drieluik over MiCA zal snel volgen. In dit deel informeren wij u graag over de vergunningverlening en voorwaarden voor de bedrijfsuitoefening van aanbieders voor cryptoactivadiensten.